మనకి యెవార్డులు యెందుకు రావు?
(మొన్న తేట గీతి వారి టపా చదివాక)
మనకి కథలకి కొరతా? జానారెడ్డి భాషలో మనకి "చితషుధి" వుంటే, మనం "సమ్యమ్నమనం" పాటిస్తే, ఆస్కార్, గీస్కార్, బూస్కార్ లాంటి అంతర్జాతీయ ఎవార్డులన్నీ మన తెలుగు సినిమా గుమ్మం ముందు నిలుచుంటాయి.
యెటొచ్చీ, 1991 భారత సినీ జన్మోత్సవం నాటికి పరిశ్రమలో వున్నవాళ్లని వుంచి, తరవాత పరిశ్రమకి వచ్చినవాళ్లని "బ్యాన్" చెయ్యాలి.
అక్కడనుంచీ, మన విఠలాచార్య సినిమాలనీ, కమలాకర కామేశ్వర రావు పౌరాణికాల్నీ, బీ ఆర్ చోప్రా తీసిన మహాభారత్ లెవెల్లో, కొత్త నటులనీ, నటీమణులనీ, సాంకేతిక నిపుణులనీ పెట్టి, అధునాతన "గ్రాఫిక్స్", "మేకప్స్", "స్టంట్స్", "డబ్బింగ్స్", "వాయిస్ ఓవర్స్", "డోఁయ్, డోఁయ్ మ్యూజిక్స్", "3డీ", '4డీ" ఎఫ్ఫెక్టులతో, పాబూ లాంటి దర్శకులతో, రె. కాఘవేంద్రరావు లాంటి కళా దర్శకులతో, కళా పతస్వి లాంటి "ఎడిటర్లతో", "బీరవాణి", "మేళయరాజా", "సీఎఫ్ బహ్మాన్" లాంటి దుబాయ్, పార్సీ, అఫ్ఘనీ, పాకిస్తానీ "మెట్ల"గాళ్లతో సంగీత దర్శకత్వంలో, "బంకర్ మహావేదన్"; "జీపే దేసుబాబు"; "భరిభరన్"; "భస్పీ"; (వీడితో టైటిలు సాంగు మాత్రమే పాడించండి!); "సౌకల్య"; "తుషా"; "భవదర్శిని"; "జుతాస" లాంటి లేడీ సింగర్స్ తో పాటలు పాడించేసి, సినిమాలు చుట్టేసి, విడుదల చేసేస్తే, యెవడికోసం వస్తాయి.....ప్రపంచవ్యాప్త ఎవార్డులు?
అంతకన్నా హాలీవుడ్, బాలీవుడ్, మాలీవుడ్ లేమైనా పొడిచేస్తున్నాయా?
కాబట్టి, ద్వారకానగరి దారిబట్టి, నీ క్లాసుమేటయిన బాల కృష్ణుని, బాల గోపాల కృష్ణుని, ఆ బాల గోపాల కృష్ణుని ఇంటర్వ్యూ సంపాదించి, మన దరిద్రాన్ని వదిలించవయ్యా......... అని.....!
అదీ సంగతి!
