కథలు
కథ; కవిత; నాటిక; గల్పిక; నాటకం; నవల; కావ్యం--ఇలా సాహిత్యం లో అనేక ప్రక్రియలు.
వీటిలో మొదటిది కథ.
దీని ఉపరూపాలు--కధ; ఖద; ఖత; కత; కద--ఇలాంటివి.
వుదాహరణకి, కధ--అంటే బరువైన ఇతివృత్తం కలిగినది.
ఖద అంటే, విషాదం తో కూడిన ఫ్లాష్ బ్యాక్.
కత అంటే, అబధ్ధం! 'కతల్సెప్పమాక!' అనేది రావుగోపాలరావు మేనరిజం!
కద అంటే, ఓ సామాన్య కథనం! చప్పగా, పేలవం గా వుంటుందన్నమాట.
ఇక ఖత అంటే--చదివే, వినే వాళ్ళని ఖతం చేసేదాకా వదలదన్నమాట!
ప్రతీ మనిషికీ--ఆడైనా, మగైనా--వెనకో కథ వుంటుంది. దాన్ని కొంతమంది చెపుతారు, కొంతమంది చెప్పరు.
చెప్పేవాళ్ళు చెప్పే విధానం లో అవి వివిధ రూపాలు సంతరించుకుంటాయి--కద, కత.....ఇలాగ.
సాధారణం గా ఆత్మకథలు (ఆటో బయోగ్రఫీ) వ్రాసేవాళ్ళు అబధ్ధాలు వ్రాయరు. ఇంకొకరి ఆత్మకథ (బయోగ్రఫీ) వ్రాసేవాళ్ళు మాత్రం, వాళ్ళ జీవితాల్లోని గొప్ప విషయాలనే వ్రాస్తారు.
ఇక భార్యా భర్తల మధ్య నడిచే కతలు చాలా వుంటాయి.
నిజజీవితం లోంచే సాహిత్యం పుట్టుకొస్తుంది.
అవునా, కాదా?
