కంప్యూటర్ వెర్రి
ఎం బీ యే--అంటే, యెంత పెద్ద వ్యాపారాన్నైనా, తన కొనగోటితో అలవోకగా నిర్వహించి పారేశేవాడు.
ఎం సీ యే--అంటే, తెల్లారి లేస్తే, పళ్లు తోముకోవడం దగ్గరనించీ కంప్యూటరు చేతే చేయించుకోగల మాయల మరాఠీ.
ఇవీ ఒకప్పటి చాలామంది అభిప్రాయాలు.
మా అమ్మాయి ఎం ఎస్ సీ (కంప్యూటర్ సైన్స్) రెండో సంవత్సరం చదువుతూండగానే (ఆంధ్రా యూనివర్సిటీలో ఆ కోర్స్ లో వాళ్లదే మొదటి బ్యాచ్), మా ఆవిడ సతాయింపు యెక్కువై, సరే, ఇప్పటినించీ పెళ్లి సంబంధాలు చూస్తే మంచిదే కదా అని నిశ్చయించుకొని, ఈనాడు పెళ్లి పందిరిలో, త్వరలో (పెళ్లి కోసమే) ఇండియా రానున్న ఓ అమెరికా పెళ్లికొడుకు వివరాలు నచ్చి, వాళ్లిచ్చిన ఫోను నెంబరు కి చేశాను--ఓం ప్రథమం గా.
అటునించి, అబ్బాయి తండ్రి "అమ్మాయేం చేస్తూంది?" అనగానే, ఇలా ఎం ఎస్ సీ అని చెపుతున్నాను.
త్రాచుపామంత కోపం వచ్చింది ఆ పెద్దాయనకి! "మేము ఎం సీ యే గానీ, బీ టెక్ గానీ అయితేనే కాంటాక్టు చెయ్యమని చాలా క్లియర్ గా చెప్పామే?" అంటూ గై గైలాడుతుంటే, "చాలా సంతోషం! ఇకముందు కూడా అంత క్లియ్యర్ గానే వుండండి" అని ఫోను పెట్టేశాను.
(నా ఙ్ఞాపకం గా ఆ మూర్ఖుడి అడ్రెస్సూ, ఫోను నెంబరూ వగైరా మాత్రం నా డైరీలో భద్రపరచుకున్నాను!)
మా జిల్లాలో మొన్న జరిగిన ఎంబీయే, ఎంసీయే కోర్సుల ప్రవేశాలకోసం జరిగిన కౌన్సెలింగ్ చూస్తే, ఎంసీయే కి 36 కళాశాలల్లో వున్న 2150 సీట్లకీ, 10 కళాశాలల్లో పది నించి పదిహేనుమందీ, ఇంకో 16 కళాశాలల్లో ఒక్కడంటే ఒక్కడూ చేరారట. మిగిలిన 10 కళాశాలలకీ అది కూడా లేదట!
ఇక యాజమాన్యాలు తలలు పట్టుక్కూర్చున్నాయట! ఒక్కడికోసం అంతమంది టీచర్లనీ, లేబ్ లనీ యెలా మేపాలిరా భగవంతుడా! అని.
మీ ద్వారా యెవరినైనా చేరిస్తే, మీకు ఇంత కమీషన్ ఇస్తాం అని కన్సల్టెన్సీ వాళ్లని బతిమాలుతున్నారట!
ఎంబీయేల సంగతి కొంచెం మాత్రమే మెరుగుట!
మేము యూత్ గా వుండగా, సినిమాలు విడుదలైన రోజే చూసేసి, తరవాత అడిగినవాళ్లకి మా అమూల్యాభిప్రాయం వుచితం గా చెప్పేవాళ్లం. ఫ్లాప్ సినిమా ఐతే, "థియేటరు వాడు మనం వెళ్లగానే, మెడలో దండ వేసి, పేపర్ ప్లేట్లో ఓ సమోసా చేతికిచ్చి, తింటుండగానే గ్లాసుతో నీళ్లు ప్రక్కన పెట్టి, వేడి వేడి ఇరానీ టీ ఇచ్చి, అయ్యాక, రండి రండి అంటూ ఓ పది మంది మనల్ని లోపలకి తీసుకెళ్తున్నారు!" అని చెప్పేవాళ్లం.
ఇప్పుడీ కాలేజీ యజమానులు, పాతకాలం మహారాజుల లగా, చేరేవాళ్లకి "అర్థరాజ్యం, కూతురుని ఇచ్చి పెళ్లీ" కూడా ఆఫరు చేస్తారేమో ఇంక!
దటీజ్ ఎంసీయే!
