......ఓ బ్యాంకు మేనేజర్ పాట్లు
"హమ్మయ్య! ఈరోజు శనివారం. అయినా, శుక్రవారాంతానికి హెడ్డాఫీసుకి పంపించవలసిన 'టీ డీ ఎల్' మధ్యాహ్నం 12.30 లోపల పోస్టువాళ్లకి అందించడంతో, రెండుకల్లా బ్యాంకు శాఖ మూసేసి, మధ్యాహ్నం రావఖ్ఖర్లేదు." అనుకొని, 'పంగనామాల' ఇంటిపేరున్న ఆ బ్యాంకు మేనేజరు, ఇంటికెళ్లి, భార్య వండిన కూరా, పచ్చడీ, చారూ, మజ్జిగతో భోజనం ముగించి (మామూలు రోజుల్లో ఆ అదృష్టం వుండదు పాపం!) రేడియోలో పాటలు వింటూ, నెమ్మదిగా నిద్రలోకి జారిపోయాడు.
వాళ్లావిడకూడా, 'పాపం! యెన్నాళ్లకో ఈయనకి ఈ సౌఖ్యం!' అనుకుంటూ, తన పని తను చేసుకొంటోంది--ఆయన్ని లేపకుండా.
సాయంత్రం ఆరవుతోంది--బ్యాంకువారు తన ఇంటికి ఇచ్చిన ఫోను మోగింది--"మేంజరు గారూ...'మీ గేదె' కోరమాండల్ క్రింద పడి....." అంటూ. (లం. కో! ఆ గేదె రోజుకి 10 లీటర్లు పాలు ఇచ్చినప్పుడు నీదా....అది 'ఇప్పుడు' నా గేదా?! అని తిట్టుకొన్నాడు!)
దెబ్బతో నిద్రమత్తు వదిలిపోయిన ఆయన, బట్టలు వేసుకొని (అంటే అప్పటి వరకూ లుంగీలో వున్నాడనే!) స్కూటరు స్టార్ట్ చేసుకొని, రైలు గేటు దగ్గరకి పరుగెట్టాడు.
రైలుగేటు దగ్గరకి చేరేసరికి, అక్కడ జనం కొంతమంది మూగి వున్నారు.....'యెక్కడా?' అని ఆయన ప్రశ్నిస్తూండగా, రైల్వే ట్రాక్ మీద ఓ పదిహేను మీటర్ల దూరం ఈడ్చుకుపోబడి, అసువులు బాసిన గేదె కళేబరాన్ని చూసి, 'హమ్మయ్య ' అనుకొనేంతలో, తమ బ్యాంకులోనే అప్పుతీసుకొన్న ఓ గొడారివాడు 'నమస్కారం సార్!' అనగా, 'ఓ! నువ్వా! సరే, సరే, ముందు ఆ చెవుల చివర వున్న 'ట్యాగ్' లని కత్తిరించు!' అని పురమాయించి, ఆ చెవుల్ని పట్టుకొని, దగ్గర్లో వున్న ఓ షాపులోకి వెళ్లి, 'మీ ఫోనోసారి వాడుకుంటా....' అని అడిగి, ఇన్ స్యూరెన్సు ఇన్స్ పెక్టరుకి ఫోను చేస్తాడు.
........మిగతా మరోసారి.
